کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع
جستجو در:
لزوم مراجعه به فقهاء ←
→ پیش گفتار
اهمّیّت و چگونگی یادگیری احکام الهی
یکی از مهمترین واجبات دین مبین اسلام که از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد، فراگیری احکام دین است که درک و فهم درست نسبت به مسائل آن و عمل بر طبق آن تضمین کننده سعادت انسان است. کسی که اسلام را به عنوان دین خود بر میگزیند باید برنامههای آن را به طور کامل در همه قلمروهای زندگی خود بپذیرد و رفتار و عملکرد خویش را مطابق با احکام دین تنظیم نماید، انجام چنین تکلیفی میطلبد فرد مسلمان نسبت به مقدار مورد نیازش از احکام دین که به آن احتیاج دارد و برایش پیش میآید، شناخت پیدا کند تا بتواند آن را در زندگی خود اجراء نماید، بر این اساس قرآن کریم و روایات ائمه هدی(علیهم السلام) بر این موضوع تأکید بسیار نموده و همگان را به یاد گرفتن احکام دین تشویق و ترغیب کردهاند و از ضررهای فراوان آشنا نبودن با احکام الهی بر حذر داشتهاند:
در حدیث نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «فرا گرفتن یک حدیث درباره حلال و حرام از شخصی راستگو، برای تو بهتر از دنیا و زر و سیمهای آن است».[1]
و نیز روایت شده مردی به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد: فرزندی دارم که دوست دارد مسائل حلال و حرام را از شما بپرسد و از مطالبی که اهمیت ندارد و به دردش نمیخورد، پرسش نمیکند. حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: «آیا بهتر از حلال و حرام سؤالی هست که مردم بپرسند؟»[2] و در حدیث دیگر نقل شده است که حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: «در دین خدا دانا و فقیه شوید و مانند اعراب زمان جاهلیت نباشید (که از احکام خدا و معارف دینی بیخبر بودند)، سپس حضرتش(علیه السلام) فرمودند: کسی که در دین خدا دانا و بصیر نگردد، خداوند متعال در روز قیامت هرگز به او نظر لطف نمیافکند و بر پاکیزگی اعمالش مهر تأیید نمیگذارد».[3]
و همچنین از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «من از مسلمانی که هفتهای یک روز را برای آشنایی با امر دینش و پرسش از (معارف و احکام) دینش اختصاص نمیدهد، منزجر و بیزارم».[4]
در حدیث نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «لقمان در اندرز به فرزندش فرمود: فرزندم! در روزها و شبها و ساعات زندگی خود بهرهای برای تحصیل علم در نظر بگیر زیرا تو هرگز برای خودت ضایعهای مانند ترک علم نخواهی یافت».[5]
و نیز روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «کسی که بدون علم و آگاهی اعمالش را انجام دهد مانند فردی است که به سمت سرابی در بیابان حرکت کند لذا هر چه تندتر برود از مقصدش دورتر میشود».[6]
نکته مهّم دیگر این است که در روایات معصومین(علیهم السلام) موضوع «تفقّه در دین» یعنی داشتن شناخت کامل درباره دین و بصیر و بینا بودن نسبت به احکام و معارف آن، مورد توصیه و تأکید بسیار قرار گرفته است.
روایت شده که امام کاظم(علیه السلام) در این باره فرمودند: «در دین خدا فقیه و دانا شوید زیرا فقه کلید بصیرت و شناخت است و مایه کامل شدن عبادت و وسیله رسیدن به مقامات بلند و مراتب عالی دینی و دنیایی است، برتری فقیه بر عابد همچون برتری خورشید بر ستارگان است و هر کس در دین خود دانا و فقیه نشود خداوند عملی را از او نمیپسندد».[7]
و نیز روایت شده که امیر المؤمنین(علیه السلام) فرمودند: «اگر خواستی دانا شوی، در دین خدا فقیه و دانا شو».[8]
و در حدیث نقل شده است که پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «خداوند به چیزی برتر از آگاهی دینی و فهم دین عبادت نشده است».[9]
و نقل شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند خیر و سعادت بندهای از بندگان خود را بخواهد او را نسبت به دین بصیر و بینا میسازد».[10]
و روایت شده که حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند متعال میخواهد قوم و گروهی را به خیر و صلاح و موفّقیت برساند، آنان را در شناخت دین، بصیر و بینا قرار میدهد...».[11]
بدیهی است که انسان نمیتواند در فراگیری مسائل دین کوتاهی کرده و به بهانه ندانستن مسأله از عمل به تکالیف الهی که ابلاغ شده شانه خالی کند، از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است:
«... خداوند روز قیامت از کسی که به تکلیف خود عمل نکرده میپرسد: آیا تکلیف خود را میدانستی؟ اگر بگوید میدانستم، به او خطاب میشود چرا به آنچه میدانستی عمل نکردی؟ و اگر بگوید نمیدانستم به او خطاب میشود چرا یاد نگرفتی تا عمل کنی؟... »[12]
در حدیث نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «فرا گرفتن یک حدیث درباره حلال و حرام از شخصی راستگو، برای تو بهتر از دنیا و زر و سیمهای آن است».[1]
و نیز روایت شده مردی به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد: فرزندی دارم که دوست دارد مسائل حلال و حرام را از شما بپرسد و از مطالبی که اهمیت ندارد و به دردش نمیخورد، پرسش نمیکند. حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: «آیا بهتر از حلال و حرام سؤالی هست که مردم بپرسند؟»[2] و در حدیث دیگر نقل شده است که حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند: «در دین خدا دانا و فقیه شوید و مانند اعراب زمان جاهلیت نباشید (که از احکام خدا و معارف دینی بیخبر بودند)، سپس حضرتش(علیه السلام) فرمودند: کسی که در دین خدا دانا و بصیر نگردد، خداوند متعال در روز قیامت هرگز به او نظر لطف نمیافکند و بر پاکیزگی اعمالش مهر تأیید نمیگذارد».[3]
و همچنین از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «من از مسلمانی که هفتهای یک روز را برای آشنایی با امر دینش و پرسش از (معارف و احکام) دینش اختصاص نمیدهد، منزجر و بیزارم».[4]
در حدیث نقل شده است که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «لقمان در اندرز به فرزندش فرمود: فرزندم! در روزها و شبها و ساعات زندگی خود بهرهای برای تحصیل علم در نظر بگیر زیرا تو هرگز برای خودت ضایعهای مانند ترک علم نخواهی یافت».[5]
و نیز روایت شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «کسی که بدون علم و آگاهی اعمالش را انجام دهد مانند فردی است که به سمت سرابی در بیابان حرکت کند لذا هر چه تندتر برود از مقصدش دورتر میشود».[6]
نکته مهّم دیگر این است که در روایات معصومین(علیهم السلام) موضوع «تفقّه در دین» یعنی داشتن شناخت کامل درباره دین و بصیر و بینا بودن نسبت به احکام و معارف آن، مورد توصیه و تأکید بسیار قرار گرفته است.
روایت شده که امام کاظم(علیه السلام) در این باره فرمودند: «در دین خدا فقیه و دانا شوید زیرا فقه کلید بصیرت و شناخت است و مایه کامل شدن عبادت و وسیله رسیدن به مقامات بلند و مراتب عالی دینی و دنیایی است، برتری فقیه بر عابد همچون برتری خورشید بر ستارگان است و هر کس در دین خود دانا و فقیه نشود خداوند عملی را از او نمیپسندد».[7]
و نیز روایت شده که امیر المؤمنین(علیه السلام) فرمودند: «اگر خواستی دانا شوی، در دین خدا فقیه و دانا شو».[8]
و در حدیث نقل شده است که پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «خداوند به چیزی برتر از آگاهی دینی و فهم دین عبادت نشده است».[9]
و نقل شده که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند خیر و سعادت بندهای از بندگان خود را بخواهد او را نسبت به دین بصیر و بینا میسازد».[10]
و روایت شده که حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند متعال میخواهد قوم و گروهی را به خیر و صلاح و موفّقیت برساند، آنان را در شناخت دین، بصیر و بینا قرار میدهد...».[11]
بدیهی است که انسان نمیتواند در فراگیری مسائل دین کوتاهی کرده و به بهانه ندانستن مسأله از عمل به تکالیف الهی که ابلاغ شده شانه خالی کند، از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است:
«... خداوند روز قیامت از کسی که به تکلیف خود عمل نکرده میپرسد: آیا تکلیف خود را میدانستی؟ اگر بگوید میدانستم، به او خطاب میشود چرا به آنچه میدانستی عمل نکردی؟ و اگر بگوید نمیدانستم به او خطاب میشود چرا یاد نگرفتی تا عمل کنی؟... »[12]
[1]. المحاسن، فصل مصابیح الظلم، باب 15، ص229، ح166.
[2]. المحاسن، فصل مصابیح الظلم، باب 15، ص229، ح168.
[3]. کنز الفوائد، فصل فی ذکر العلم، ص240؛ المحاسن، فصل مصابیح الظلم، باب 15،ص228، ح162.
[4]. المحاسن، فصل مصابیح الظلم، باب 13، ص225، ح149.
[5]. امالی الطوسی، ج1، المجلس الثالث، ص66.
[6]. امالی شیخ مفید، مجلس5، ص42، ح11.
[7]. تحف العقول، ص410، باب ما روی عن موسی بن جعفر فی قصار هذه المعانی.
[8]. غرر الحکم و درر الکلم، ص49، فصل فی الفقه و الفقاهة، ح264.
[9]. الامالی الطوسی، ص 474، (چاپ قم) ح 1033.
[10]. اصول الکافی، ج1، ص 32، ح3، باب صفة العلم و فضله و فضل العلماء.
[11]. مستدرکالوسائل، ج 11، ص 190، ح12، باب6 استحباب التخلّق بمکارم الأخلاق.
[12]. امالی شیخ طوسی، ج1، مجلس اول، ص8و9، ح10؛ امالی شیخ مفید، مجلس26، ص227و228، ح6.