Büyük Taklid Merci'i Sayın Seyyid Ali Hüseyni Sistani’nin Bürosunun Resmi İnternet Sitesi

Eserleri » Özet Olarak İbadet Hükümleri

Humus Hükümleri → ← Zekât Hükümleri

İkinci Bölüm: Fitre Zekâtı

145. Mesele: Fitre zekâtının vacip olma şartları şunlardır:

1-
Baliğ olmalıdır.

2-
Akil olmalı ve bîhuş olmamalıdır.

3-
Zengin olmalı, yani fakir olmamalıdır. Fakirliğin manası 143. meselede geçti.

Binaenaleyh mükellef, Ramazan ayının son gününde gün batımından az bir süre önce ve Fıtır bayramı gecesinin ilk anlarında bu şartlara kavuşursa kendisinin ve örfen ekmek yedirdiği sayılan kimselerin – her ne kadar nafakaları onun uhdesinde olmasa da – fitresini çıkması vaciptir. Yukarıdaki şartların gerçekleşmesi halinde ihtiyatı vacip olarak fitreyi gün batımından bayram günü öğlen ezanına kadar ayırmalıdır.

146.
Mesele: Fakir birinin kendisi ve ekmek yedirdiği sayılan insanların fitresini vermesi müstehaptır. Eğer sadece tek kişinin fitresini verme gücü varsa onu kendisinden taraf aile üyelerinden birine fitre kastı ile vermesi caizdir; o da aynı niyetle bunu aile fertlerinden başka birine verebilir. Böylece bu amel ailenin son ferdine kadar tekrarlanır. En son kişi ise bunu kendilerinden başka bir fakire verir.

147.
Mesele: Fitre zekatının miktarı, yaşadığı şehirde tüketilmesi yaygın olan buğday veya arpa veya hurma veya kuru üzüm veya diğer gıda maddelerinden kişi başına yaklaşık üç kilogramdır. Mükellef onun bedelini nakit olarak da ödeyebilir.

148.
Mesele: Fitre zekâtını Ramazan ayı içinde ve fitrenin vacip olma zamanı gelmeden önce de ayırıp ödemesi caizdir. Bayram namazı kılmak niyeti olmayan kimse fitreyi ayırma işini bayram günü öğlen ezanından öncesine kadar geciktirebilir. Fakat bayram namazı kılmak isteyen kimse ihtiyatı vacip gereği fitresini namazdan önce ayırmalıdır.

149.
Mesele: Fitre, ayırıp bir köşeye koymakla belirlenmiş olur. Onun için mükellef, ayırıp kenara koyduğu fitreyi kullanma ve sonra yerine başka bir mal koyma hakkına sahip değildir.

150.
Mesele: Fitre zekâtını malların zekâtı bölümünde (143. mesele) zikri geçenlerden fakirlere ve miskinlere ödemek gerekir.

Elbette şu hususu dikkate almak gerekir: Seyit olmayan birinin fitresini seyit olan birine vermesi caiz değildir. Aynı şekilde insanın; annesi, babası, karısı ve evladı gibi geçimini sağlamakla mükellef olduğu kimselere fitre vermesi caiz değildir.

151.
Mesele: Fitre zekâtının – mükellefin yaşadığı şehirde zekata müstahak kimseler olsa bile – şer’i hâkime ulaştırılması maksadıyla başka bir şehre götürülmesi caizdir. Şehrinde müstahak fakir varsa; ihtiyatı vacip gereği fitre zekâtı, şer’i hâkimden başkası için başka şehre götürülmemelidir.
Humus Hükümleri → ← Zekât Hükümleri
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français