مسأله 676. زن مستحاضه (چه کثیره، چه متوسطه و چه قلیله)، در مورد صحیح بودن روزه، حکم زن پاک را دارد و لازم نیست برای صحیح بودن روزه‌اش، به وظایف مستحاضه عمل نماید.[1]
همین طور، اجیر شدن زن مستحاضه برای روزۀ قضای ماه رمضان اشکال ندارد؛ مگر آنکه عقد اجاره از مثل وی عرفاً انصراف داشته باشد که در این صورت، برای اجیر شدن باید به مستأجر اطلاع دهد.
مسأله 677. بر زن مستحاضه لازم نیست در هنگام روزه‌داری از بیرون آمدن خون جلوگیری نماید، هرچند احتیاط مستحب آن است که وی در تمام روزی که روزه دارد به مقداری که می‌تواند و برایش ضرر ندارد، از بیرون آمدن خون جلوگیری کند.
مسأله 678. اگر زن بعد از نماز عصر مستحاضه شود و تا غروب غسل نکند، روزه‌اش بدون اشکال صحیح است.
مسأله 679. مستحاضه‌ای که غسل‌های واجب خود را به‌جا آورده، رفتن او در مسجد و توقّف در آن و خواندن آیه‌ای که سجدۀ واجب دارد و نزدیکی شوهر با او حلال است، هرچند کارهای دیگری را که برای نماز انجام می‌دهد، مثل عوض کردن پنبه و دستمال، انجام نداده باشد، بلکه انجام این کارها بدون غسل نیز جایز است، هرچند احتیاط مستحب است غسل کند.
مسأله 680. اگر زن در استحاضۀ کثیره یا متوسطه بخواهد قبل از وقت نماز، آیه‌ای را که سجدۀ واجب دارد بخواند یا به مسجد برود، اشکال ندارد، هرچند احتیاط مستحب است که برای انجام آن غسل نماید؛ همچنین است حکم، چنانچه شوهرش بخواهد با او نزدیکی کند.
مسأله 681. نماز آیات بر مستحاضه، واجب است و باید برای نماز آیات، همۀ کارهایی را که برای نماز یومیّه ذکر شد، انجام دهد و هر گاه در وقت نماز یومیّه، نماز آیات بر مستحاضه واجب شود، هرچند بخواهد هر دو را پشت سر هم به‌جا آورد، بنابر احتیاط واجب نمی‌تواند برای نماز آیات به کارهایی که برای نماز یومیّه انجام داده اکتفا نماید.[2]
مسأله 682. اگر زن مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند، باید برای هر نماز کارهایی را که برای نماز ادا بر او واجب است به‌جا آورد و هر گاه در وقت ادای نماز یومیّه بخواهد نماز قضا بخواند، بنابر احتیاط واجب نمی‌تواند برای نماز قضا به کارهایی که برای نماز ادا انجام داده اکتفا کند[3] و احتیاط مستحب است زن، خواندن نماز قضا را تأخیر بیندازد تا پاک گردد؛ مگر آنکه وقت انجام آن ضیق باشد، مانند زنی که به بیماری مبتلا شده و می‌ترسد قبل از خواندن نماز قضا بمیرد.