مسأله 740. واجب است میّت را سه غسل، به ترتیب ذیل بدهند:
اوّل: با آبی که با سدر مخلوط باشد؛
دوّم: با آبی که با کافور مخلوط باشد؛
سوّم: با آب خالص.
مسأله 741. غسل میّت، مانند غسل جنابت است؛ البتّه احتیاط واجب آن است که تا غسل ترتیبی ممکن است، میّت را غسل ارتماسی ندهند و در غسل ترتیبی میّت، رعایت موالات لازم نیست؛ ولی لازم است طرف راست بدن میّت را قبل از طرف چپ بشویند.
مسأله 742. سدر و کافور نباید به اندازه‏ای زیاد باشد که آب را مضاف کند و نباید به اندازه‏ای هم کم باشد که نگویند سدر و کافور با آب مخلوط شده است.[1]
مسأله 743. اگر سدر و کافور به اندازۀ لازم پیدا نشود، بنابر احتیاط مستحب، مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
مسأله 744. اگر سدر و کافور یا یکی از اینها پیدا نشود، یا استعمــال آن غیر مجاز - مثلاً غصبی - باشد، بنابر احتیاط واجب باید به جای هر کدام که ممکن نیست، میّت را با آب خالص به قصد بدلیّت از غسلی که ممکن نیست، غسل بدهند و علاوه بر انجام سه غسل مذکور، بنابر احتیاط واجب میّت را یک بار تیمّم هم بدهند.
مسأله 745. اگر کسی در حال احرام بمیرد، نباید او را با آب کافور غسل دهند و به جای آن باید با آب خالص غسل بدهند؛ مگر اینکه در احرام حجّ تمتّع بوده و طواف و نمازش و سعی را تمام نموده باشد، یا آنکه در احرام حجّ «قِران» یا «إفراد» بوده و حَلْق را انجام داده باشد، که در این دو صورت، باید با آب کافور غسل دهند.
مسأله 746. کسی را که در حال حیض یا در حال جنابت مرده، لازم نیست غسل حیض یا غسل جنابت بدهند؛ بلکه همان غسل میّت برای او کافی است.
مسأله 747. چیدن ناخن میّت، بنابر احتیاط واجب جایز نیست، هرچند بلند باشد.
همین طور، از بین بردن موی بدن میّت (مانند موی سر یا ریش یا زیر بغل یا زیر شکم) با کندن یا چیدن یا تراشیدن و مانند آن، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
مسأله 748. هر گاه میّت در زمان حیات ختنه نشده باشد، جایز نیست او را بعد از موت ختنه کنند.