مسأله 809. موارد ذیل در نماز میّت، مستحب شمرده شده است:
1. آنکه نمازگزار در نماز میّت با وضو یا غسل یا تیمّم باشد و احتیاط لازم آن است در صورتی تیمّم کند که وضو و غسل ممکن نباشد یا احتمال بدهد که اگر وضو بگیرد یا غسل کند به نماز میّت نرسد؛
البتّه در صورتی که وضو و غسل ممکن است و وقت برای رسیدن به نماز میّت هم باقی است، فرد می‌تواند رجاءً تیمّم نماید.
2. اگر میّت مرد است، امام جماعت یا کسی که فرادیٰ بر او نماز می‌خواند، مقابل وسط قامت او بایستد و اگر میّت زن است، مقابل سینه‏اش بایستد.
3. پا برهنه نماز بخواند.
4. در هر تکبیر، دست‌‌ها را تا مقابل گوش‌‌ها یا صورت بلند کند، به گونه‌ای که در تکبیرة الاحرام نمازهای یومیّه در مسألۀ «1247» خواهد آمد.
5. فاصلۀ او با میّت به قدری کم باشد که اگر باد لباسش را حرکت دهد به جنازه برسد.
6. نماز میّت را به جماعت بخواند.
7. امام جماعت، تکبیرها و دعاها را بلند بخواند و کسانی که با او نماز می‌خوانند، آهسته بخوانند.
8. در جماعت، هرچند مأموم یک نفر باشد، عقب امام بایستد.
9. نمازگزار، برای میّت و مؤمنین و مؤمنات زیاد دعا کند.
10. پیش از نماز در جماعت، سه مرتبه بگوید: «الصَّلاة».
11. نماز را در جایی بخوانند که مردم برای نماز میّت بیشتر به آنجا می‌روند.
12. زن حائض اگر نماز میّت را به جماعت می‌خواند، تنها بایستد و در صف نمازگزاران نایستد.