پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (1)

مقدّمه ششم: رعایت شرایط مکان نمازگزار ← → برخی از احکام لباس نمازگزار

مستحبات و مکروهات لباس نمازگزار

مسأله 1101. موارد ذیل در لباس نمازگزار، مستحب شمرده شده است:
1. مرد، عمامه با تحت الحَنَک بپوشد؛
2. مرد، عبا و زن، چادر بپوشد؛
3. لباس سفید بپوشد؛
4. پاکیزه‌ترین لباس‌ها را بپوشد؛
5. بدن را با چند لباس بپوشاند؛
6. عطر و بوی خوش استعمال کند؛[1]
7. انگشتر عقیق به دست کند؛
8. زن در حال نماز، قدم پا از مچ پا به پایین، و دختر بچّۀ نابالغ در حال نماز، سر خود را بپوشاند.
مسأله 1102. موارد ذیل در لباس نمازگزار، مکروه شمرده شده است:
1. پوشیدن لباس سیاه؛[2]
2. پوشیدن لباس کثیف؛
3. پوشیدن لباس تنگ و از این جمله است پوشیدن جوراب تنگ که پا را فشار دهد؛
4. پوشیدن لباس شراب‏خوار که نجس بودن آن معلوم نباشد؛
5. پوشیدن لباس کسی که از نجاست پرهیز نمی‌کند، به شرط آنکه نجس بودن آن معلوم نباشد؛
6. پوشیدن لباسی که نقش صورت دارد؛
7. دست کردن انگشتری که نقش صورت دارد؛
8. باز بودن تکمه‏های لباس؛
9. نجس بودن لباس‌های کوچکی که قابلیّت پوشاندن عورتین را ندارد.

[1]. در مورد این مستحب، فرقی بین عطرهای طبیعی و عطرهایی که به روش­های شیمیایی ساخته شده نیست.
[2]. پوشیدن لباس سیاه از مواردی است که کراهت آن ثابت نیست و در فرض ثابت بودن، عبا، چادر، عمامۀ سادات و موردی ‌که تعظیم شعائر محسوب می‌‌شود، مثل عزاداری ‌امام حسین(علیه السلام) استثنا می‌‌شود.
مقدّمه ششم: رعایت شرایط مکان نمازگزار ← → برخی از احکام لباس نمازگزار
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français