مسأله 1143. در شرع مقدّس اسلام سفارش بسیاری به خواندن نماز در مسجد شده و بهتر از همۀ مسجدها، مسجد الحرام است و بعد از آن، مسجد پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و بعد از آن، مسجد کوفه و مسجد بیت المقدس و بعد از آن، مسجد جامع هر شهر و بعد از آن، مسجد محلّه و بعد از آن، مسجد بازار است.
مسأله 1144. برای زنان بهتر است نماز خود را در جایی بخوانند که از جهت محفوظ بودن از نامحرم، از جاهای دیگر مناسب‏تر باشد، خواه آنجا خانه باشد یا مسجد یا جای دیگر و در این حکم، فرقی بین نماز واجب و نماز مستحب نیست.
مسأله 1145. نماز خواندن در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب است، بلکه گفته شده بهتر از مسجد است و روایت شده که نماز در حرم مطهّر حضرت امیر المؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
مسأله 1146. نماز خواندن در چند جا مکروه شمرده شده است و از آن جمله است:
1. حمّام.
2. زمین نمکزار.
3. مقابل انسانی که ایستاده یا نشسته است.
4. مقابل دری که باز است.
5. در جادّه و خیابان و کوچه و معابر عمومی، در صورتی که مزاحم عبور و مرور مردم نباشد و چنانچه مزاحم باشد، حرام است.[1]
6. مقابل آتش و چراغ.
7. در آشپزخانه و هر جا که کورۀ آتش باشد.
8. مقابل چاه و چاله‏ای که محلّ ادرار باشد.
9. روبروی عکس و مجسّمۀ چیزی که روح دارد، مگر آنکه روی آن پرده بکشند.
10. در جایی که عکس یا مجسّمۀ جاندار باشد، هرچند روبروی نمازگزار نباشد.
11. در اتاقی که جنب در آن باشد.
12. مقابل قبر. 13. روی قبر. 14. بین دو قبر. 15. در قبرستان.
16. نماز خواندن همسایۀ مسجد‌، در غیر مسجد، اگر عذری نداشته باشد.
مسأله 1147. کسی که در محلّ عبور مردم نماز می‌خواند یا کسی روبروی اوست، مستحب است جلوی خود چیزی بگذارد و اگر تسبیح یا عصا یا چوب یا ریسمان یا کتابی هم باشد کافی است.