مسأله 1668. اگر نمازگزار به‌طور اجمالی بداند که در نماز یا چیزی را اشتباهاً کم کرده یا اشتباهاً زیاد کرده و نماز هم محکوم به صحّت باشد (صحیح محسوب شود)، در این حال که امر مردّد بین زیادی یا کمی است، بنابر احتیاط واجب باید سجدۀ سهو انجام دهد؛ به عنوان مثال:
الف. اگر نمازگزار به‌طور اجمالی بداند در نماز ظهر یا در رکعت اوّل سهواً تشهّد خوانده است یا در رکعت سوّم سهواً تسبیحات اربعه را نخوانده، احتیاط واجب آن است که سجدۀ سهو انجام دهد.[1]
ب. اگر نمازگزار به‌طور اجمالی بداند در نماز صبح یا در رکعت اوّل سهواً یک سجده انجام داده است یا در رکعت دوّم، سهواً سه سجده به‌جا آورده است، در این صورت نمازگزار علم اجمالی دارد که یا از نمازش سهواً سجده کم کرده یا به نمازش سهواً سجده اضافه کرده است و در این حال احتیاط واجب آن است که سجدۀ سهو انجام دهد.[2]