مسأله 661. اگر فرد دارای اموالی باشد که مؤونه محسوب نمی­شود و آن را از مال مخمّس یا در حکم مخمّس (مانند ارث) تهیّه کرده یا در صورتی که از درآمد بین سال تهیّه نموده، خمس آن را پرداخته باشد، چنانچه این اموال دارای نماء و رشد عینی منفصل یا شبه منفصل مانند میوه، بچۀ حیوانات، شیر، پشم، شاخه‌های خشک آمادۀ جدا شدن و مانند آنها شوند، پرداخت خمس نماء مذکور در سر سال خمسی، واجب است.
همچنین، اگر این اموال دارای نماء و رشد عینی متّصل باشند و این رشد عرفاً مصداق زیادی مال محسوب شود - مانند گوسفندان یا مر غ­هایی که به جهت فروش گوشتشان نگهداری می­شود - پرداخت خمس آن در سر سال خمسی، واجب می­باشد.[1]
مسأله 662. بنابر آنچه که در مسألۀ قبل بیان شد، کسانی که حیواناتی مانند گوسفند، بز، گاو، شتر، مرغ نگهداری می‌کنند واجب است سر سال خمسی، خمس نمائات این حیوانات مثل فرآورده­های لبنی، پشم، بچّه­های متولّد شده آنها که از مؤونۀ سالشان اضافه آمده را بپردازند.
همچنین، اضافه وزن این حیوانات در صورتی که عرفاً مصداق زیادی مال باشد، سر سال خمسی، خمس دارد[2] و نیز اگر این نمائات، فروخته شده و درآمد حاصل از آن تا انتهای سال، صرف در مؤونه نشود، باید خمس آن پرداخت شود.[3]