مسأله 1040. انسان باید زکات فطره را به قصد قربت، یعنی برای تذلّل و اظهار بندگی در پیشگاه خداوند متعال و با اخلاص بدهد و موقعی که آن را می‌دهد نیّت دادن فطریّه نماید؛
البتّه اگر بدون قصد قربت یا بدون رعایت اخلاص، فطریّه بپردازد کافی است و زکات فطره محسوب می‌شود، هرچند به علّت نداشتن قصد قربت یا عدم رعایت اخلاص، گناهکار است.