مسأله 358. کسی که حیوان زنده­ای را خریده، تا سه روز می­تواند معامله را فسخ کند و این حقّ فسخ، «خیار حیوان» نام دارد.[1]
مسأله 359. ابتدای زمان خیار حیوان از زمان انجام معامله آغاز می‌شود و کیفیّت محاسبۀ سه روز در خیار حیوان، به این صورت است که اگر معامله در بین روز - مثلاً ساعت 10 صبح روز شنبه انجام شود - کسری آن روز از روز چهارم جبــران می‌شــود؛ پس در این مثال، ساعت 10 صبح روز سه‌شنبه، پایان مهلت سه روزه است؛
امّا چنانچه معامله در شب (قبل از اذان صبح) - مثلاً شنبه ساعت هشت شب انجام گردد، مبدأ محاسبه سه روز اذان صبح روز یک‌شنبه است[2] و مدّت خیار حیوان در این مثال تا پایان روز سه‌شنبه[3] ادامه دارد و با به پایان رسیدن روز سوّم، مهلت خیار حیوان به پایان می‌رسد.
مسأله 360. در موارد ذیل، خیار حیوان از بین رفته و ساقط می­شود:
الف. ساقط شدن خیار حیوان، در ضمن معامله شرط شود.
ب. خریدار پس از معامله، خیار خود را ساقط نماید.
ج. خریدار طوری در حیوان تصرّف کند که نشان دهندۀ التزام و پایبند بودن او به معامله باشد و از آن تصرّف چنین فهمیده شود که فرد نمی‌خواهد معامله را فسخ نماید.
د. خریدار طوری در حیوان تصرّف کند که موجب تغییر در آن شود، مثلاً پشم حیوان را بچیند یا آن را نعل نماید.
مسأله 361. اگر حیوان قبل از تحویل یا بعد از آن، در زمان خیار حیوان تلف شود، معامله خود به خود فسخ می‌شود و تلف و از بین رفتن حیوان از مال فروشنده محسوب می­شود. بنابراین، چنانچه خریدار بهای معامله (ثمن) را به فروشنده داده، می­تواند آن را پس بگیرد.
مسأله 362. اگر در زمان این خیار، حیوان عیبی پیدا کند، حقّ فسخ همچنان برای خریدار باقی است؛ مگر اینکه آن عیب بر اثر کوتاهی وی ایجاد شده باشد که حقّ فسخ خریدار از بین می­رود.
مسأله 363. خیار حیوان به خرید و فروش (بیع) اختصاص دارد و در سایر معاملات مانند مصالحه، معاوضه و اجاره جاری نمی‌شود.