مسأله 864. انسان می‌تواند از طریق قرارداد مصالحه، انجام عملی را بر خود یا دیگری یا هر دو لازم نماید، مثل اینکه با دیگری مصالحه کند که در مقابل عوض یا بدون آن متعهّد شود درس معیّنی را تدریس کند یا برای او بنّایی یا خیّاطی کند.
از همین قبیل است، مصالحه بر انجام معامله و قرارداد معیّن؛ پس اگر فرد با دیگری مصالحه کند که مالی را به او بفروشد یا ببخشد (هبه کند) و طرف مقابل قبول کند، با انجام این مصالحه بر او لازم می‌شود که فروش یا هبۀ مذکور را انجام دهد.[1]