کتب فتوایی » مناسک حج
جستجو در:
حدود حرم مکه و مدینه ←
→ 25 ـ حمل سلاح
محرّمات حرم
اوّل : شکار صحرائى، همچنان که در مسأله ( 199) گذشت .
دوّم : کندن و یا بریدن هر چیزى که در حرم روییده باشد، خواه درخت و یا غیر آن باشد، ولى بریده شدن بعضى از چیزهایی که در حرم رویده بر اثر راه رفتن
متعارف و معمولى اشکالى ندارد، همچنان که رها کردن حیوانات به جهت چریدن از علف حرم اشکالى ندارد، ولى چیدن علف جهت ذخیره ساختن، هرچند براى شتر
باشد، جایز نیست، و از حکم حرمت کندن و بریدن چند مورد استثناء می‌شود :
1ـ إذخر، که گیاه معروفى است .
2ـ نخل خرما و درخت میوه .
3ـ درختان و علف‌هایی که خود انسان آنها را نشانده
و کاشته است خواه در ملک خودش باشند یا در ملک دیگرى .
4ـ درختان و علف‌هایی که در خانه و منزل انسان پس از اینکه منزل او شده بروید، و اما درختان و علف‌هایی که از قبل در آنجا بوده اند، کندن و یا بریدن آنها جایز نیست .
مسأله 281 : درختى که اصل و ریشه آن در حرم باشد و شاخه و برگ آن در بیرون حرم و یا برعکس، حکم درختى را دارد که هم اصل و هم شاخه و برگش در حرم باشد .
مسأله 282 : بنا بر احتیاط کفاره کندن هر درختى قیمت همان درخت است، و کفاره بریدن قسمتى از آن قیمت همان قسمت است، و امّا بریدن و کندن علف کفاره ندارد .
سوّم : جارى نمودن حدود و قصاص و تعزیر بر کسى که در بیرون حرم جنایت کرده و به آن پناه آروده است، ولى جایز نیست به جانى آب یا خوراکى داده شود، و همچنین جایز نیست با او صحبت و یا خرید و فروش شود و یا پناه و جایى به او داده شود، تا اینکه ناچار به بیرون آمدن از حرم شود، و دستگیر و مجازات گردد .
چهارم : بنا بر قولى : برداشتن چیز گم شده در حرم، ولى اظهر این است که کراهت شدیدى دارد و حرام
نیست، پس اگر آن را برداشت و علامتى نداشت که از روى آن ممکن باشد مالک آن را پیدا کند و به او برساند، جایز است آن را تملّک کند، هرچند قیمت آن یک درهم یا بیشتر باشد، ولى اگر علامت ـ به توضیحی که ذکر نمودیم ـ داشت، پس اگر قیمت آن به یک درهم نرسد، واجب نیست آن را به مردم جهت پیدا شدن مالک معرفى نماید، و احتیاط این است که آن را از طرف مالکش صدقه بدهد، و اگر قیمتش یک درهم و یا بیش از آن باشد، واجب است یک سال تمام آن را معرفى کند، و در صورت پیدا نشدن مالک، بنا بر احتیاط آن را از طرف مالکش صدقه بدهد .
حدود حرم مکه و مدینه ←
→ 25 ـ حمل سلاح
دوّم : کندن و یا بریدن هر چیزى که در حرم روییده باشد، خواه درخت و یا غیر آن باشد، ولى بریده شدن بعضى از چیزهایی که در حرم رویده بر اثر راه رفتن
متعارف و معمولى اشکالى ندارد، همچنان که رها کردن حیوانات به جهت چریدن از علف حرم اشکالى ندارد، ولى چیدن علف جهت ذخیره ساختن، هرچند براى شتر
باشد، جایز نیست، و از حکم حرمت کندن و بریدن چند مورد استثناء می‌شود :
1ـ إذخر، که گیاه معروفى است .
2ـ نخل خرما و درخت میوه .
3ـ درختان و علف‌هایی که خود انسان آنها را نشانده
و کاشته است خواه در ملک خودش باشند یا در ملک دیگرى .
4ـ درختان و علف‌هایی که در خانه و منزل انسان پس از اینکه منزل او شده بروید، و اما درختان و علف‌هایی که از قبل در آنجا بوده اند، کندن و یا بریدن آنها جایز نیست .
مسأله 281 : درختى که اصل و ریشه آن در حرم باشد و شاخه و برگ آن در بیرون حرم و یا برعکس، حکم درختى را دارد که هم اصل و هم شاخه و برگش در حرم باشد .
مسأله 282 : بنا بر احتیاط کفاره کندن هر درختى قیمت همان درخت است، و کفاره بریدن قسمتى از آن قیمت همان قسمت است، و امّا بریدن و کندن علف کفاره ندارد .
سوّم : جارى نمودن حدود و قصاص و تعزیر بر کسى که در بیرون حرم جنایت کرده و به آن پناه آروده است، ولى جایز نیست به جانى آب یا خوراکى داده شود، و همچنین جایز نیست با او صحبت و یا خرید و فروش شود و یا پناه و جایى به او داده شود، تا اینکه ناچار به بیرون آمدن از حرم شود، و دستگیر و مجازات گردد .
چهارم : بنا بر قولى : برداشتن چیز گم شده در حرم، ولى اظهر این است که کراهت شدیدى دارد و حرام
نیست، پس اگر آن را برداشت و علامتى نداشت که از روى آن ممکن باشد مالک آن را پیدا کند و به او برساند، جایز است آن را تملّک کند، هرچند قیمت آن یک درهم یا بیشتر باشد، ولى اگر علامت ـ به توضیحی که ذکر نمودیم ـ داشت، پس اگر قیمت آن به یک درهم نرسد، واجب نیست آن را به مردم جهت پیدا شدن مالک معرفى نماید، و احتیاط این است که آن را از طرف مالکش صدقه بدهد، و اگر قیمتش یک درهم و یا بیش از آن باشد، واجب است یک سال تمام آن را معرفى کند، و در صورت پیدا نشدن مالک، بنا بر احتیاط آن را از طرف مالکش صدقه بدهد .