پاسخ: فتوای واضح و صریح همه فقهاء بر اساس مدارک و ادله شرعیه این است که: وظیفه شخص وسواسی اعتنا نکردن به وسواس می باشد، و هر جا در طهارت چیزی دچار شک شود باید بنا را بر پاک بودن آن چیز بگذارد، بلکه حتی اگر در موردی یقین به نجاست پیدا کرد – که معمولا برای سایر مردم در این موارد یقین به نجاست پیدا نمی شود – علم و یقین وسواس اعتبار ندارد، و بر او واجب است که بنا را بر طهارت بگذارد . پس اگر شخص وسواسی به این فتوای شرعی عمل کند و در موارد شک در طهارت بلکه در موارد یقین به نجاست هم بنا را بر پاکی بگذارد نزد خدا معذور است اگر چه در واقع لباسی که در آن نماز خوانده یا غذایی که خورده نجس بوده باشد.

پاسخ: به شخص وسواس نصیحت می شود که خود را اصلاح کرده تا از این بیماری رهایی یابد، و این امر طی دو مرحله میسر می گردد:
مرحله اول: باید توجه داشته باشد که این حالت از لحاظ عقلی و شرعی ناپسند است، زیرا شخص از حالت میانه روی و اعتدال خارج می گردد و بدون اینکه هیچ نفعی داشته باشد توانائیها و نیروی انسان را به هدر می دهد. وسواس هرگز نوعی پرهیزگاری محسوب نمی گردد و در شرع مبین اسلام این امر ستایش نشده است، بلکه همانطور که در احادیث شریفه آمده است وسواس نوعی اختلال در درک و فهم انسان است و منشأ آن ضعف نفس و اراده و تسلیم شدن در برابر وسوسه های شیطان است، پس اگر انسان این مطلب را به خوبی درک کند و حقیقت امر برایش معلوم شود نوبت به مرحله دوم می رسد.
مرحله دوم: انسان باید تلاش فراوان کند که بتواند بر نفس خود غلبه کند و قدرت تصمیم گیری را به دست خود بگیرد و اجازه ندهد شیطان وی را بازی داده و فریب دهد، و عزم راسخ داشته باشد که خداوند متعال او را بابت عدم اعتنا به احتمالات و وسوسه ها سرزنش نخواهد کرد، مثلاً اگر شک کند که آب به جایی از بدنش رسیده یا نه به شک خود اهمیتی ندهد و بنا را بر آن بگذارد که تطهیر حاصل شده چنانکه عادتاً چنین می گردد، و هرچه بی اعتنایی او به این شک ها تکرار گردد تسلّط تخیل و وسوسه ضعیف تر می شود تا اینکه شیطان از او مأیوس گردد، و شخصی معتدل در مراعات طهارت و نجاست شود، و مطمئن باشد که اگر وارد این مسیر شود و بنا را بر مبارزه با این وسواس بگذارد پیروز می گردد و پروردگار متعال او را یاری می نماید و حیله شیطان را ضعیف می نماید. خداوند کریم می فرماید: «همانا کید و حیله شیطان ضعیف است».

پاسخ: کاری که می کنید جایز نیست . بیش از حد متعارف تکلیف دیگری ندارید و برای غسل کردن مانند دیگران غسل کنید چه از نظر وقت وچه از نظر آب و اسراف کردن حرام است.
و از شیطان پرهیز کنید که تارک الصلاة عذابش سخت است.

پاسخ: بنا را بر صحت بگذارد و اعتنا به شکش نکند و نماز احتیاط خواندن واجب نیست .

پاسخ: به شک خود اعتنا نکنید و اعمال محکوم به صحت است.

پاسخ: فتوای واضح و صریح همه فقها بر اساس مدارک و ادله شرعیه این است که: وظیفه شخص وسواسی اعتنا نکردن به وسواس است، و هر جا در طهارت چیزی دچار شک شود باید بنا را بر پاک بودن آن چیز بگذارد، بلکه حتی اگر در موردی یقین به نجاست پیدا کرد ـ که معمولاً برای سایر مردم در این موارد یقین به نجاست پیدا نمی شودـ علم و یقین شخص وسواس اعتبار ندارد، و بر او واجب است که بنا را بر طهارت بگذارد.
پس اگر شخص وسواسی به این فتوای شرعی عمل کند و در موارد شک در طهارت بلکه در موارد یقین به نجاست هم بنا را بر پاکی بگذارد، نزد خداوند معذور است اگرچه در واقع لباسی که در آن نماز خوانده یا غذایی که خورده نجس بوده باشد.