پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (4)

دیۀ قطع دست ← → دیۀ قطع زبان

دیۀ از بین بردن دندان

مسأله 1380. اگر فردی تمام دندان­هاى کسی را از بین ببرد (که تعداد آنها 28 تا است)[1] باید دیۀ قتل بپردازد.
مسأله 1381. اگر فردی بعضى از دندان­های شخصی را از بین ببرد،[2] باید براى هر یـک از دندان­هاى جلـو که «12» عدد اســت و «6» عدد آن در فــک بالا و «6» عدد آن در فک پایین قرار دارد، یک بیستم دیۀ قتل را بدهد و براى هر یک از دندان‌هاى دیــگر که «16» عدد است و «8» عدد آن در فک بالا و «8» عدد آن در فک پاییــن قرار دارد، یک چهلم دیۀ قتل را بپردازد.[3]

[1]. مراد از 28­ دندان (در زبان فارسی) عبارت است از: «4» عدد دندان پیش و «2­»عدد دندان نیش در هر فک که مجموعاً «12­» عدد می­شود و آنها را دندان­های پیشین یا جلو می­نامند و همچنین«4» عدد دندان کرسی کوچک و «4»عدد دندان کرسی بزرگ در هر فک که مجموعاً «16» عدد می­شود و آنها را دندان­های عقب یا پسین می­نامند.
شایان ذکر است، این تقسیم‌بندی در مورد شخصی است که دندان کرسی آخر که آن را «دندان عقل» می­نامند و مجموعاً «4»­ عدد است برای او نروییده است، امّا فردی که دندان­های معروف به «دندان عقل» را دارا باشد بنابر احتیاط واجب در مورد آنها «أرش» ثابت می­شود، و معنای «أرش» و کیفیّت محاسبۀ آن در مسألۀ «1422» ذکر می­شود.
[2]. البتّه، در ترک خوردگی دندان یا شکستن بخش یا گوشه­ای از آن «أرش» ثابت است.
[3]. شایان ذکر است، چنانچه شخص صدمه دیده «مؤنّث» باشد برای محاسبۀ دیۀ آن به مسألۀ «1390» رجوع شود.
دیۀ قطع دست ← → دیۀ قطع زبان
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français