مسأله 1567. شک­هایى که نماز را باطل میکند از این قرار است:
اوّل: شک در شمارۀ رکعت­هاى نماز دو رکعتى واجب؛ مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شک در شمارۀ رکعت­هاى نماز مستحب و نماز احتیاط، نماز را باطل نمیکند.
دوّم: شک در شمارۀ رکعت­هاى نماز سه رکعتى.
سوّم: آنکه فرد در نماز چهار رکعتى، شک کند یک رکعت خوانده یا بیشتر.
چهارم: آنکه در نماز چهار رکعتى قبل از وارد شدن به سجدۀ دوّم، شک کند دو رکعت خوانده یا بیشتر.
پنجم: شک بین دو و پنج، یا دو و بیشتر از پنج.
ششم: شک بین سه و شش، یا سه و بیشتر از شش.
هفتم: شک در رکعت­هاى نماز، طوری که فرد اصلاً نداند چند رکعت خوانده است؛ (البتّه این شک در حقیقت مورد مستقلّی نیست، بلکه جزء موارد دیگر مثل شک بین یک رکعت و بیشتر می‌باشد).
هشتم: شک بین چهار و شش، یا چهار و بیشتر از شش، به تفصیلى که خواهد آمد.
مسأله 1568. اگر یکی از شک­های باطل کننده برای انسان پیش آید، نمازگزار می‌تواند پس از به دست نیامدن نتیجه و پابرجا شدن شک، نماز را به هم بزند، هرچند بنابر احتیاط مستحب، پس از آنکه شکّ او پابرجا شد، نماز را به هم نزند، بلکه به قدری فکر کند که صورت نماز به هم بخورد یا از پیدا شدن یقین یا گمان ناامید شود.