مسأله 368. امر به معروف و نهی از منکر، در صورتی واجب می‌شود که شرایط ذیل وجود داشته باشد:
1. معروف از واجبات و منکر از محرّمات (کارهای حرام) باشد.
2. کسی که امر به معروف یا نهی از منکر می‌کند، معروف و منکر را - هرچند به‌طور اجمالی - بشناسد.
3. کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند، احتمال تأثیر در شخص خلافکار بدهد.
4. شخص خلافکار، قصد انجام منکر را داشته باشد یا مشغول به انجام آن باشد.
5. شخص خلافکار در ارتکاب منکر یا ترک واجب، معذور نباشد.
6. امر به معروف و نهی از منکر برای کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند، سختی فوق‌العاده­ای که معمولاً تحمّل نمی­شود (حَرَج) یا ضرر جانی یا آبرویی یا مالی به مقدار قابل توجّه نداشته باشد.
توضیح شرایط مذکور، در مسائل بعد ذکر می‌شود.