مسأله 994. انسان نمی‌تواند مخارج و نفقات لازم کسی را که مثل اولاد یا پدر و مادر یا زن دائمی خویش، که نفقه و مخارجش بر او واجب است از زکات بدهد.
شایان ذکر است، حکم مذکور در مورد اجداد و جدّات - هر چه بالا روند - و نیز نوه­ها - هر چه پایین آیند - بنابر احتیاط واجب می­باشد.
همچنین، بنابر احتیاط واجب، نباید زکات خود را به فردی ‌که واجب النّفقۀ او محسوب می‌‌شود، بدهد که در نفقات توسعه‌‌ای ‌غیر واجبش صرف نماید، در صورتی ‌که فرد توانایی داشته باشد آن را از مالش مجّاناً بدهد.
البتّه این حکم در موردی است که پرداخت زکات، به عنوان فقر باشد؛ امّا اگر زکات را به عنوان دیگری به او بدهد، اشکال ندارد؛ مثل اینکه آن فرد، «غارِم و بدهکار» یا «ابن السبیل» باشد و از جهت مذکور استحقاق دریافت زکات را داشته باشد.