مسأله 1405. خوردن تربت حضرت سیّد الشهداء(علیه السلام) ، با وجود سه شرط جایز است:[1]
1. براى شفا خورده شود؛
2. بیش از مقدار یک نخود متوسط نباشد؛
3. یقین یا از راه معقول اطمینان حاصل شود یا بیّنه - دو مرد عادل - شهادت دهند که تربت مربوط به قبر مطهّر آن حضرت(علیه السلام) یا نزدیک آن می­باشد، طوری که عرف آن را ملحق به قبر مطهّر بداند و احتیاط واجب آن است که از خوردن تربت خارج از محدودۀ مذکور اجتناب گردد.
مسأله 1406. خوردن تربت حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) و سایر ائمّۀ طاهرین(علیهم السلام) ، هرچند براى شفا باشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
شایان ذکر است، برای استفاده از تربت مشاهد مشرّفۀ مذکور و نیز تربت حضرت امام حسین(علیه السلام) (که از مکانی غیر از محدودۀ مذکور در مسألۀ «1405» به دست آمده است)، می­توان آن را در مقدارى از آب و مانند آن حلّ نمایند، طوری که در آن عرفاً از بین رفته و مستهلک محسوب شود، سپس آن را بیاشامند.