کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (2)
جستجو در:
7. خباثات ←
→ خوردن تربت امام حسین و سایر معصومین(علیهم السلام)
5. اشیای مضرّ
مسأله 1407. خوردن و آشامیدن هر چیزى یا انجام هر کاری که موجب هلاکت یا ضرر و زیان شدید (ضرر فوق‌العاده و مهمّ) برای بدن شود، مثل نقص اعضا یا از بین رفتن بعضی از حواسّ،[1] حرام است.[2]
مسأله 1408. اگر انسان احتمال دهد خوردن یا آشامیدن چیزی یا انجام کاری برای او ضرر شدید (ضرر فوق‌العاده و مهمّ) دارد - هرچند در آینده - چنانچه احتمال مذکور قابل توجّه و عقلایی باشد، طوری که چنین احتمالی موجب ترس و نگرانی شود،[3] خوردن و آشامیدن آن شیء یا انجام آن کار حرام است و لازم نیست یقین یا اطمینان به ضرر حاصل شود.
مسأله 1409. خوردن نان و غذای سوخته مثل برنج، نخود، سیب زمینى، گوشت و مانند آن، که گاهى در تنور یا دیگ یا روى آتش مى‌سوزد، جایز است؛ مگر آنکه برای شخص ضرر شدید (ضرر فوق‌العاده و مهمّ) داشته باشد.
مسأله 1408. اگر انسان احتمال دهد خوردن یا آشامیدن چیزی یا انجام کاری برای او ضرر شدید (ضرر فوق‌العاده و مهمّ) دارد - هرچند در آینده - چنانچه احتمال مذکور قابل توجّه و عقلایی باشد، طوری که چنین احتمالی موجب ترس و نگرانی شود،[3] خوردن و آشامیدن آن شیء یا انجام آن کار حرام است و لازم نیست یقین یا اطمینان به ضرر حاصل شود.
مسأله 1409. خوردن نان و غذای سوخته مثل برنج، نخود، سیب زمینى، گوشت و مانند آن، که گاهى در تنور یا دیگ یا روى آتش مى‌سوزد، جایز است؛ مگر آنکه برای شخص ضرر شدید (ضرر فوق‌العاده و مهمّ) داشته باشد.
[1]. اموری مانند مرگ مغزی، کوری چشم، ناشنوایی، قطع دست و پا یا از کار افتادگی و فلج شدن آنها، از کار افتادن هر دو کلیه، برداشتن رحم یا بریدن تخمدانها و مواردی از این قبیل، ضرر فوق‌العاده و مهمّ محسوب میشود؛
امّا صِرف تب و سردرد مختصر، سرماخوردگی موقّت، بریدن مقداری از پوست بدن، سرخی یا کبودی یا سیاهی پوست، برداشتن یک کلیه برای کسی که کلیۀ دیگر او سالم است و میتواند با آن ادامۀ حیات دهد و مانند آن، ضرر فوق‌العاده محسوب نمی‌شود.
[2]. حکم استعمال مواد مخدّر اعم از صنعتی یا طبیعی و سیگار و قلیان، در مسائل «505 تا 508» ذکر شد.
[3]. به عبارتی، احتمال معقول ضرر را بدهد، طوری که منشأ خوف برایش شود.