مسأله 297. پای‌بندی به شرطی که در ضمن عقد - چه عقـد لازم و چه عقد جایــز - قرار داده شده، واجب است. بنابراین، اگر فرد خانه­ای را بخرد و در ضمن معامله شرط نماید که فروشنده خانه را سند بزند، واجب است فروشنده به تعهّد خویش عمل نماید؛
البتّه، اگر مقصود طرفین این باشد که چنانچه عقد باقی مانده و فسخ نشود، ‌طرف مقابل باید به شرط عمل کند، مثل آنکه فرد کالایی را به دیگری بفروشد یا هبه کند، ‌به شرط اینکه وی خانه‌اش را اجاره دهد، ‌در صورت فسخ عقد (فروش یا هبه در مثال‌های مذکور)، ‌عمل به شرط واجب نیست.[2]
همین طور، اگر کسی که به نفع او شرط شده از حقّ خود صرف نظر کرده و شرط را اسقاط کند، عمل به شرط بر دیگری واجب نیست.
شایان ذکر است، همان طور که در مسائل «295 و 311» ذکر گردیده است، در عقد لازم، چنانچه فردی که با او شرط شده است به شرط عمل ننماید، طرف دیگر عقد، حقّ فسخ دارد.[3]