مسأله 715. اصطلاح «شرکت»، به دو معنا به کار می‌رود که هر یک، دارای احکام و مسائل ویژه‌ای می‌باشد.
معنای اوّل آن است که شیئی متعلّق به دو یا چند نفر[1] به‌طور مشترک باشد، به گونه‌ای که سهم هر یک از افراد، جدا و مجزّیٰ از دیگری نباشد.[2]
معنای دوّم قراردادی است بین دو یا چند نفر، مبنی بر اینکه آن افراد در سودی که از طریق تجارت و کسب و کار و مانند آن با اموالشان حاصل می‌شود، شریک باشند؛ این شرکت - خود - دارای دو قسم است؛ شرکت «اذنی» و شرکت «معاوضی»؛
توضیح و مسائل هر کدام از دو معنای شرکت، در مسائل بعد ذکر می‌شود.