مسأله 797. قرارداد مزارعه «عقد»[1] می‌باشد و برای محقّق شدنش، لازم است «ایجاب و قبول» صورت گیرد.
مسأله 798. ایجاب و قبول در مزارعه نیز همانند خرید و فروش، به دو صورت «لفظی» و «عملی» قابل انجام است؛
مثل اینکه صاحب زمین به قصد مزارعه[2] به زارع بگوید: «زمین را برای زراعت به تو واگذار کردم» و زارع هم بگوید: «قبول کردم» یا بدون اینکه حرفی بزنند مالک، زمین را به زارع به قصد زراعت واگذار کند و زارع قبول نماید (مزارعۀ معاطاتی).
همین طور، می‌توانند قراردادی را به صورت کتبی نوشته و دو طرف آن را به قصد انجام مزارعه امضا کنند.