مسأله 998. قرض گرفتن در صورتی که فرد احتیاجی ندارد مکروه است، ولی در صورت نیاز کراهت آن کاهش می­یابد و هر مقدار که نیاز شدیدتر باشد کراهت آن کمتر می­شود، تا جایی که با وجود شدّت نیاز، کراهت آن از بین می‌رود، بلکه گاه قرض گرفتن واجب می‌شود، مثل آنکه فرد ناچار شود برای تأمین نفقۀ واجب همسر یا فرزندانش قرض نماید.
مسأله 999. کسی که مالی ندارد تا با آن قرض خود را بدهد و احتمال و امید به دست آوردن چنین مالی را هم ندارد، احتیاط واجب آن است که جز در هنگام ضرورت و اضطرار قرض نگیرد؛ مگر آنکه قرض دهنده را از حال و وضعیّت مالی خویش مطلع کند.