مسأله 1087. اگر طلبکار (مضمون له) در واقع معیّن نباشد، مثل آنکه دو نفر از شخصی طلبکار باشند و فردی بگوید: «من ضامن هستم که طلب یکی از شما دو نفر را بدهم»، چون معیّن نکرده طلب کدام را می‏دهد، ضمانت وی باطل است.
همین طور، اگر بدهکار (مضمون عنه) در واقع معیّن نباشد، مثل آنکه فردی از دو نفر طلبکار باشد و شخص دیگری بگوید: «من ضامن هستم، که بدهی یکی از آن دو نفر را به شما بدهم»، چون معیّن نکرده بدهی کدام را می‏دهد، ضامن شدن او باطل می‏باشد.