مسأله 1605. تصرّفات مستقلّ[1] فرد نابالغ در مال خود - اعم از خرید، فروش، صلح، هبه (بخشش)، قرض دادن، اجاره دادن، ودیعه دادن، عاریه دادن، مضاربه و مانند آن - صحیح نیست، هرچند وی کاملاً ممیّز و رشید و فهمیده باشد و تصرّفش نیز در نهایت صلاح و منفعت باشد؛ البتّه موارد مذکور در مسألۀ بعد، از این حکم استثنا می‌شود.
شایان ذکر است، اجازۀ ولیّ چه قبل و چه بعد از تصرّف، موجب صحّت آن تصرّف در موارد مذکور نمی‌شود.
مسأله 1606. از حکم مسألۀ قبل مواردی استثنا شده و تصرّفات نابالغ در آنها صحیح است که از جملۀ آنها دو مورد ذیل است:
الف. معاملۀ اشیای کم قیمت که انجام آن برای نابالغ معمول و متعارف است؛ توضیح آن در مسألۀ «131» ذکر شد.
ب. وصیّت فرد نابالغ در بعضی موارد مانند وصیّت پسر بچّۀ ده ساله در مورد خویشاوندان خود؛ توضیحات بیشتر در مورد وصیّت نابالغ در جلد چهارم، فصل «وصیت»، مبحث «شرایط وصیت کننده»، مسائل «1028 و 1029» ذکر می‌شود.