پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

بسم الله الرحمن الرحیم
با توجه به رؤیت هلال با چشم غیر مسلح در غروب روز چهارشنبه ٢٩ شعبان فردا پنجشنبه اول ماه مبارک رمضان است.
توفیقات همگان را از خداوند متعال مسألت داریم.
دفتر آقاى سیستانى (مدظله)

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (4)

ناظر بر وصیّت / جواز تعیین ناظر ← → تفاوت نظر اجتهادی یا تقلیدی وصیّت کننده با وصیّ در عمل به وصیّت

راه‌های اثبات وصایت (وصیّ بودن)

مسأله 1137. اگر فردی بگوید: «من و صىّ میّتم که مال او را به مصرفى برسانم»، در صورتی ادّعای وی پذیرفته می­شود که:
الف. یقین یا اطمینان - از راه‌های عقلایی - به راستی آن حاصل شود؛
ب. دو مرد عادل (بیّنه) شهادت به راستی گفتارش دهند و وی را تصدیق نمایند و وصایت فرد با شهادت زنان (چه انفرادى و چه به ضمیمه مردان) ثابت نمی‌شود؛
البتّه، اگر وصیّت متوفّیٰ مربوط به افراد قاصر[1] یا عناوین عامّه مانند فقرا یا سادات یا جهات عامّه مانند تعلیم قرآن یا معالجۀ بیماران یا مساجد و مشاهد مشرّفه و امثال آن یا مربوط به خودِ متوفّیٰ باشد، مانند اجیر گرفتن نسبت به نماز و روزۀ قضای وی یا زیارت حضرت سیّد الشهداء(علیه السلام) به نیابت وی، کسی که می­داند مدّعی وصایت، وصیّ شرعی متوفّیٰ نیست و وی به دروغ خود را وصیّ معرّفی کرده - خصوصاً اگر خیانتی در عمل به وصیت از او دیده - می­تواند وصایت وی را انکار کرده و تقاضای مرافعۀ شرعیه نزد حاکم شرع نماید.

[1]. مانند بچّۀ نابالغ، مجنون یا سفیه که ولیّ شرعی همچون پدر و پدربزرگ نداشته و ولایت وی با حاکم شرع است.
ناظر بر وصیّت / جواز تعیین ناظر ← → تفاوت نظر اجتهادی یا تقلیدی وصیّت کننده با وصیّ در عمل به وصیّت
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français