چهارم: از واجبات حج رمى جمره عقبه (یعنى پرتاب
ریگ به آن) است در روز قربانی، و در آن چند چیز معتبر است:
1ـ نیت قربت و اخلاص.
2ـ آنکه هفت ریگ پرتاب شود، و کمتر از آن کفایت نمی‌کند، همچنان که پرتاب چیز دیگرى بجاى ریگ کفایت نمی‌کند.
3ـ آنکه ریگ‌ها یکى پس از دیگر پرتاب شوند، بنابراین پرتاب دو تا و یا بیشتر از آنها در یک دفعه کفایت نمی‌کند.
4 ـ آنکه ریگ‌ها به جمره برسند، بنابراین آنچه از آنها به جمره نرسد به‌حساب نمی‌آید.
5ـ آنکه رسیدن آنها به جمره به وسیله پرتاب کردن آنها باشد، بنابراین گذاشتن آنها بر جمره کفایت نمی‌کند.
6ـ آنکه هم پرتاب کردن و هم خوردن ریگ به جمره ناشى از حرکت ارادى دست مُحرم باشد، بنابراین اگر ریگ در دست محرم باشد و در اثر برخورد حیوانى و یا انسانى با دست او ریگ حرکت کرده و به جمره بخورد کفایت نمی‌کند، و همچنین است اگر آن را پرتاب کند و بر حیوان و یا انسانى بیفتد، و در اثر حرکت آن حیوان و یا انسان به جمره بخورد.
آرى اگر ریگ در راه خود به چیزى ـ غیر از جمره ـ برخورد کند، و پس از آن به جمره بخورد، ظاهر این است
که کفایت می‌کند، هرچند به جمره خوردن در اثر برخوردش به آن چیز باشد، مانند اینکه اوّلاً به زمین سخت بخورد و از آن برجهد و به جمره بخورد.
7ـ آنکه با دست پرتاب کند، پس اگر با دهان یا پا پرتاب کند کفایت نمی‌کند، و همچنین است بنا بر احتیاط اگر ریگ را با ابزارى مانند تیرکمان پرتاب کند.
8ـ آنکه پرتاب کردن در فاصله بین طلوع تا غروب آفتاب انجام شود، و براى زنها و کسانى که جایز است شب عید مشعر به‌طرف منى حرکت کنند، پرتاب در شب عید کفایت می‌کند.
مسأله 377 : اگر شک کند ریگ به جمره خورده یا نه بنا را بر نخوردن بگذارد، مگر در صورتى که بعد از گذشت محل عمل شک کند مانند اینکه بعد از قربانى یا سر
تراشیدن یا در شب، شک کند.
مسأله 378 : در ریگ‌ها دو چیز معتبر است:
1ـ آنکه از حَرَم باشند به‌جز مسجدالحرام و مسجد خیف، و افضل آن است که از مشعر باشند.
2ـ آنکه بنا بر احتیاط بکر باشند، یعنى اینک قبلاً از آنها استفاده نشده باشد.
و مستحب است ریگ‌ها رنگین و نقطه دار و سست و به اندازه سر انگشت باشند، و مستحب است مُحرم در حال پرتاب پیاده و با طهارت باشد.
مسأله 379 : اگر بر ارتفاع جمره افزوده شود، اکتفا
به مقدار تازه بنا شده آن مورد اشکال است، بنابراین احتیاط این است که به همان مقدار سابق ریگ زده شود، و در صورتى که نتواند هم خود به مقدار جدید پرتاب کند و هم نائب بگیرد که به مقدار سابق ریگ بزند، و در حکم ذکر شده فرقى بین کسى که حکم شرعى را می‌دانسته یا نمی‌دانسته و یا فراموش کرده، نمی‌کند.
مسأله 380 : اگر به علتى مانند فراموشى و یا ندانستن حکم شرعى و یا غیر آنها، در روز عید رمى نکرده هرگاه که رفع مانع شد باید جبران کند، و در صورتى که رفع مانع در شب باشد باید فرداى آن شب جبران کند، در صورتى که از کسانى نباشد که رمى در شب براى آنها جایز است، و بیان آنها در مسائل رمى جمرات خواهد آمد.
و ظاهر این است که هرگاه رفع مانع شد باید جبران کند چه در منى و یا در مکه باشد، حتى اگر بعد از روز سیزدهم ماه باشد، اگرچه احوط در این صورت اخیر این است که در سال آینده، خودش آن را دوباره بجا آورد ـ در صورتى که به حج برود ـ واگر نه نائب بگیرد. ولى اگر رفع مانع بعد از بیرون رفتن از مکه باشد، واجب نیست برگردد، بلکه بنا بر احوط و اولى خود در سال آینده دوباره آن را بجا آورد ـ در صورتى که به حج برود ـ واگر نه نائب بگیرد.
مسأله 381 : اگر در روز عید به علت فراموشى و یا ندانستن حکم شرعى رمى نکند، و بعد از طواف یادش بیاید یا حکم شرعى را بداند، و آن را جبران نماید، واجب نیست طواف را دوباره بجا آورد، اگرچه احتیاط این است که آن را دوباره بجا آورد.
ولى اگر ترک آن ب علت دیگرى غیر از ندانستن و یا فراموشى باشد، ظاهراً طواف باطل است، و واجب است آن را بعد از رمى دوباره بجا آورد.