پاسخ: ۱- اگراز اول قصد روزه گرفتن از طرف متبرع له داشته باشد که روزه نیابتش حساب می شود که در این صورت اگر آنچه قصد کرده بود قضای طرف ایشان بود و از ذمه متبرع له (مرحوم) ساقط می شود و اما اگر از قصد روزه گرفتن از طرف متبرع له نکرده باشد ولی بعد از روزه نیت اهدای ثواب ان به متبرع له کند جایز است ولی روزه نیابتی حساب نمی شود و از ذمه متبرع له ساقط نمی شود چنانچه مشغول به روزه بوده.
۲-جایز است بلکه اگر نیابت از آنها مقید به قضای از آنها و در ذمه آنها قضا نباشد روزه مستحب برای خود حساب می شود و نیازی به قصد روزه مستحب ندارد،ولی سزاوار است که یکی از آنها را معین کند اگر در ذمه آنها روزه باشد که روزه از طرف یکی از آنها صحیح واقع شود و نیت نیابت باطل نشود.

پاسخ: موجب باطل شدن روزه نمی شود مگر اینکه همراه با موادی باشد که فرو بردن دستگاه را آسان می کند که بدین جهت روزه باطل می شود.

پاسخ: اگر نیت سابق داشته باشد و بدون اختیار بیهوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط لازم، باید روزه آن روز را تمام نماید و اگر تمام نکرد، قضای آن را به جا آورد؛ امّا در مورد بیهوشی که مقدّمات آن اختیاری بوده (مثل فردی که برای عمل جراحی، خود را در اختیار دکترِ بیهوشی قرار می‌‌دهد) احتیاط واجب آن است که روزه را تمام نموده و قضای آن را هم بجا آورد.

پاسخ: روزه باطل نمی شود.

پاسخ: فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضای دهان نرسیده اشکال ندارد، ولی اگر داخل فضای دهان شود، احتیاط مستحب آن است که آن را فرو نبرد ولی اگر فرو برد روزه اش باطل نمی شود.

پاسخ: رفتن به منزل افرادی که خمس نمی دهند و استفاده از خوراک آنها مانعی ندارد و وظیفه شما نسبت به ایشان امر به معروف است البته اگر شرایط آن محقق باشد.

پاسخ: خونى که زن پس از بیرون آمدن اولین جزء بچّه از شکم در فاصله ده روز مى بیند به شرط اینکه خون زایمان بر آن صدق کند ، خون نفاس است. و خون ما قبل آن نفاس نیست. و کمترین مقدار خون یک لحظه و حد اکثر آن ده روز است و بیشتر از آن نفاس نیست. و اگر خون نفاس از ده روز بگذرد ، چنانچه زن در حیض عادت عددیه داشته باشد ، به اندازه روزهاى عادت او نفاس ، و بقیه استحاضه است .
و اگر عادت ندارد ، تا ده روز نفاس ، و بقیه استحاضه مى باشد. و اگر عادت خود را فراموش کرده باید عادت را بالاترین عددى فرض کند که احتمال مى دهد. و آنچه بر حائض واجب است بر نفساء هم واجب مى باشد .
و بنابر احتیاط واجب توقف در مسجد و دخول آن بدون عبور ، و عبور از مسجدین (مسجد الحرام و مسجد پیغمبر صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله‏ وسلم) و خواندن آیات سجده واجب ، و تماس با خط قرآن و نام خدا ، بر زن نفساء حرام است.

پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه دراین کتاب از سخنان مولا امیرالمومنین(علیه‌السلام) به ثبت رسیده بی شک - پس از کلام خداوند متعال و پیامبر برگزیده وی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) - در اوج و قله‌ی کلام قرار دارد. چرا که در آن روش فطری تفکر و تامل در جهان هستی و واقعیت‌های آن بیان گردیده است. همچنین اصول دین اسلام و معارف آن و حکمت‌های زندگی و سنت‌هایی که برپایه‌های آن زندگانی بشر بنا شده است، تبیین گشته است و نیز راه‌های تزکیه‌ی نفس و پرورش آن و اهداف شریعت و احکامی که برپایه آنها بنیان گذاشته شده توضیح داده شده است. همچنین آداب حکومت‌داری و شرایط و شایستگی‌های مربوط به آن و آموزش روش حمد و ثنای خداوند و دعا و راز و نیاز در برابر وی و معارف بسیار دیگری بیان گردیده است.
این کتاب ارزشمند از سویی دیگر، آیینه‌ی راستین تاریخ اسلام و رخدادهای پس از رحلت پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به ویژه دوران خلافت امام علی(علیه‌السلام) می‌باشد و بخش مهمی از سیره، اخلاق، ویژگی‌های رفتاری، علم و فقه ایشان را دربرمی‌گیرد.
شایسته است عموم مسلمانان از این کتاب در امور دینی خود برای آموزش و تزکیه‌ی نفس استفاده کنند و به همگان - به ویژه جوانان - توصیه می‌کنم که اهتمام خاصی به مطالعه و تدبر در آن داشته باشند و قسمتی از آن را حفظ نموده و به خاطر بسپارند و همچنین کسانی که ادعای محبت به امام را دارند و آرزو می‌کنند که ای کاش در روزگار وی می زیستند تا پندهای ایشان را می‌شنیدند و از هدایتش بهره‌مند می‌شدند و در مسیر وی حرکت می‌کردند، شایسته است با استفاده از آنچه در این کتاب آمده، آرزوی خود را برآورده سازند.
مولا علی (علیه‌السلام) در جنگ جمل فرمودند: کسانی در این جنگ مرا همراهی می‌کنند که هنوز در صلب پدران و رحم مادران‌شان هستند و مقصود ایشان کسانی هستند که خداوند از راستین‌بودن نیت آنان مبنی بر آرزوی حضور در زمان امام(علیه‌السلام) و اقتدا به دستورات ایشان آگاه است. اینان کسانی هستند که - در روز قیامت وقتی هر قومی با پیشوای خود (چه خیر و چه شر) محشور می شوند - با اولیاء خداوند برانگیخته خواهند شد. این بدان خاطر است که آنان به آموزه‌های بر حق مولا (علیه‌السلام) - بدون آنکه شبهه‌ای وارد کنند و بهانه‌ای بیاورند و دلبستگی خود به ایشان را تنها با آروزهایشان بیان کنند - عمل کرده‌اند.
و شایسته است حاکمان مسلمان وظایفی را که آن حضرت برای امثال آنان تشریح کرده‌اند، اجرا کنند و از دستورات ایشان پیروی کرده و کوشش کنند در رفتار و اعمال‌شان پای در جای پای ایشان بگذارند. حاکمان مسلمان باید خود را به مثابه‌ی فرمانداران و کارفرمایان آن حضرت قرار دهند تا میزان پایبندی و تأسّی آنان به امام (علیه‌السلام) نمایان شود.
از خداوند متعال مسئلت داریم تا دست همه‌ی ما را بگیرد و به مسیر هدایت رهنمون گرداند و از هواهای نفس دور دارد، چرا که موفقیت و پیروزی تنها به دستان پروردگار می‌باشد.
علی الحسینی السیستانی
۲۶/رجب/۱۴۳۳ هـ

پاسخ: اگر روزه از او صحیح باشد مانند اینکه به نذر روزه سه روز اعتکاف بر او واجب شده باشد اعتکاف صحیح است.

پاسخ: اعتکاف او باطل است ولی اگر پس از روز دوم باشد باید قضا کند .