پاسخ: از ادله شرعی استفاده می شود که شروع ماه قمری جدید منوط به ظهور هلال در افق جایی است که مکلف موجود است به طوری که در صورت مساعد بودن شرایط جوی و نبودن موانع خارجی مانند ابر با چشم عادی و غیر مسلح قابل رؤیت باشد، و اما صرف تولد هلال و بودن آن در افق به نحوی که اصلا قابل رؤیت نباشد یا فقط با چشم مسلح مانند دوربین و تلسکوپ قابل رؤیت باشد، کافی نیست.
بنابراین اِخبار رصد شناسان از تولد هلال و خروج آن از محاق برای حکم به دخول ماه قمری جدید مفید نیست هر چند براساس محاسبات ریاضی قطعی باشد.
واما اِخبار آنها از امکان رؤیت هلال با چشم غیر مسلح در مناطق معین یا در تمام مناطق و یا امکان رؤیت در صورت مساعد بودن شرایط جوی بر دو مقدمه استوار است:
اول: تشخیص مکان هلال از طریق محاسبات نجومی مخصوص و بررسی عوامل مؤثر در رؤیت هلال مانند عمر هلال و درجه ارتفاع آن از افق و زاویه آن نسبت به خورشید و غیره.
دوم: تجربه های نجومی بر اساس رصد میدانی هلال برای تحقق کمترین شرایط مؤثر برای رؤیت با چشم غیر مسلح مانند عمر و ارتفاع هلال و فاصله آن از خورشید و غیره.
رصد شناسان در مقدمه دوم اختلاف نظر دارند مثلا برخی از آنها امکان رؤیت هلال را مشروط به رسیدن به عُمر (۱۴) ساعت می دانند، و برخی دیگر حداقل رسیدن به عُمر (۱۶) ساعت را شرط می دانند ، و برخی (۱۸) ساعت یا غیر از آن را شرط می دانند. و همچنین برخی مدعی امکان رؤیت هلال با رسیدن به ارتفاع (۴) درجه بر روی افق هنگام غروب آفتاب شدند، و برخی دیگر رسیدن به (۵) درجه را حداقل ارتفاع مطلوب برای رؤیت می دانند، و گروهی (۶) درجه یا غیر از آن را لازم دانستند، و به همین ترتیب در سایر عوامل مؤثر در رؤیت هلال نیز رصد شناسان اختلاف نظر دارند.
بنابراین راهی برای اعتماد به قول رصد شناسان در رابطه با امکان رؤیت هلال در مناطق مختلف نمی ماند و اِخبار آنها موجب اطمینان به ظهور هلال به نحوی که با چشم غیر مسلح قابل رؤیت باشد نمی شود، و همچنین به خاطر روایاتی که در رابطه با هلال ماه جدید بر نهی از اعتماد بر ظن و گمان دلالت می کنند، مانند روایت امام باقر (علیه السلام): (هرگاه هلال ماه جدید را رؤیت کردید روزه بگیرید و هرگاه آن را رؤیت کردید افطار کنید، و این امر -هلال ماه جدید- با ظن و گمان ثابت نمی شود بلکه با رؤیت ثابت می شود).
بله، ممکن است به واسطه تجربه و ممارست برای مکلف علم یا اطمینان حاصل شود که هلال موجود در افق محلی به خاطر داشتن بعضی از خصوصیت های مؤثر در رؤیت مانند داشتن حجم یا ارتفاعی معین با چشم غیر مسلح قابل رؤیت باشد ولی به خاطر موانعی مانند ابر یا مه یا غبار دیده نمی شود، در این صورت باید مطابق با علم یا اطمینان خود عمل کند.

پاسخ: اگر به هنگام وارسی خود در اواخر عادت ماهیانه بر روی پنبه زردی یا صورتی یا قهوه ای ببیند (چنانچه احتمال بدهد خون است) تا هنگامی که از ده روز نگذشته باشد به معنای استمرار عادت ماهیانه شمرده می شود و حکم حیض دارد و باید بعد از آن غسل کند ، و اگر از ده روز تجاوز کرد چنانچه به آن زردی خون گفته شود به مقدار روزهای عادت حیض و بقیه استحاضه است، و اگر به آن زردی های آخر عادت، خون گفته نشود و از آب های عادی زن می باشد پس حکمی ندارد و نجس نیست.

پاسخ: وظیفه شما در تنگی وقت تیمم کردن بود، ولی اگر قبل از دخول فجر یقین داشتید که تیمم در تنگی وقت بر شما واجب نیست (بخاطر جهل در مسأله) و در این حال فجر (اذان صبح) داخل شد روزه شما صحیح است.

پاسخ: اگر در ماه حد اقل ۱۰ روز به سفر می روید یا در سفر هستید و این رویه برای شش ماه یا بیشتر باشد شما کثیر السفر هستید و در تمام سفرها نماز تمام و روزه صحیح است و چنانچه ۸ یا ۹ روز باشد به احتیاط واجب در تمام سفرها باید بین شکسته و تمام و روزه و قضا جمع کنید . ولی اگر ۷ روز یا کمتر سفر می کنید نمازهایتان در این سفرها شکسته و روزه صحیح نیست.

پاسخ: جایز نیست.

پاسخ: روزه باطل نمی شود ولی خوردن آنها حرام است و دهان شما و آنچه با آن اصابت کند نجس می شود.

پاسخ: اگر می داند که میت قضای حتمی روزه دارد بله می تواند.

پاسخ: فقط قضاء می کند.

پاسخ: روزه های وی صحیح است و نمازهایی که بدون غسل به جا آورده بجا آورده است باید قضا کند.

پاسخ: روزهائی که روزه نگرفته اید قضا کنید و علاوه بر قضا ، برای هر یک روز که تا ماه رمضان بعدی قضا نکرده اید ۷۵۰ گرم طعام به فقیر صدقه بدهید .