مسأله 854. هر گاه در شهر یا روستای فرد مستحقّی یافت نشود، می‌تواند خمس را به شهر یا روستای دیگر ببرد؛ بلکه اگر در شهر یا روستای خودش مستحقّ باشد، در صورتی که سهل‌انگاری در پرداخت خمس محسوب نشود، نیز می‌تواند خمس را به شهر یا روستای دیگر ببرد؛
البتّه، در هر دو صورت، نمی‌تواند مخارج انتقال آن را از خمس بردارد و اگر تلف شود، هرچند در نگهداری آن کوتاهی نکرده باشد، ضامن است؛
امّا اگر خمس را از مالش جدا نموده و با رعایت شرایط به وکالت از مستحقّ یا حاکم شرع یا نمایندۀ وی آن را قبض نماید، خمسش ادا شده و ذمّۀ او بری و پاک می‌شود، و اگر بعد از آن، این خمس را با اجازه یا دستور موکلّش به شهر‌ دیگر ببرد و تلف شود، در صورتی که در نگهداری آن کوتاهی نکرده باشد، ضامن نیست.