پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر آقای سید علی حسینی سیستانی

کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (4)

وصیّت به قطع اعضای بدن بعد از وفات جهت پیوند به مسلمان زنده ← → قطع عضو بدن میّت کافر جهت پیوند به بدن مسلمان زنده

قطع عضو میّت مسلمان جهت پیوند به بدن مسلمان زنده

مسأله 689. قطع عضو میّت مسلمان، براى پیوند زدن به بدن زنده، در صورتى که حفظ زندگى مسلمانى، بر این امر متوقّف و وابسته نباشد، شرعاً جایز نیست، هرچند فرد زنده نیاز مبرم به آن داشته باشد (مانند پیوند چشم و دست و پا).
شایان ذکر است، اگر پزشک یا فرد دیگری اقدام به امر فوق کند - با توضیحی که در فصل «دیات»، مسائل «1434 و 1435» ذکر می‌گردد - بر او دیه واجب می‌شود و دفن آن عضو قطع شده واجب است؛ ولى بعد از آنکه عضو قطع شده پیوند زده شده و عضو زنده‏اى از بدن مسلمان گردید، قطع آن واجب نیست؛ بلکه اگر موجب ضرر مهمّ و فوق‌العاده (ضرر کلّی) باشد جایز نمی‌باشد.
مسأله 690. اگر حفظ جان مسلمانى، متوقّف و وابسته بر قطع عضوى از اعضاى بدن میّت مسلمان باشد (مانند پیوند قلب و کلیه)، قطع آن جایز است، ولی بنابر احتیاط واجب بر پزشک یا فرد دیگری که اقدام به قطع عضو می­نماید دیه لازم میشود[1] و هر گاه این عضو به بدن فرد زنده پیوند زده شود و حیات در آن دمیده شود، جزء آن محسوب شده و احکام بدن زنده بر آن جارى میگردد.

[1]. البتّه، در صورت وصیّت همان طور که در مسألۀ بعد ذکر می­شود، دیه بر قطع کننده واجب نمی­شود.
وصیّت به قطع اعضای بدن بعد از وفات جهت پیوند به مسلمان زنده ← → قطع عضو بدن میّت کافر جهت پیوند به بدن مسلمان زنده
العربية فارسی اردو English Azərbaycan Türkçe Français