پاسخ: مبطل روزه نیست.

پاسخ: نماز او در همه سفرها و در همه جا تمام و روزه اش صحیح است.

پاسخ: احتیاط واجب آن است که روزه‏ دار دود سیگار و تنباکو ، و مانند اینها را هم به حلق نرساند .

پاسخ: ۱ ـ مقدار کفاره روزه ای که عمداً و عصیاناً گرفته نشده است برای هر روز اطعام ۶۰ مسکین است که می تواند به هر یک ۷۵۰ گرم گندم یا آرد بدهد.
۲ ـ اشکال ندارد.

پاسخ: روزه بیمار در صورتى که ضرر داشته باشد ( چه موجب شود بیمارى زیاد شود ، یا مدت درمان را طولانى کند ، یا درد را تشدید نماید) صحیح نیست ، البته در همه آنها باید ضرر به مقداری باشد که معمولا قابل تحمل نیست ، وفرقى نیست بین اینکه یقین به ضرر داشته باشد یا گمان به آن، بلکه حتى اگر احتمال ضرر بدهد (البته این احتمال باید به نحوى باشد که موجب ترس شود واین ترس ِ ضرر بر اساس موجبات عقلایى باشد مانند تشخیص پزشک یا تجربه یا غیر آن)، وبیمار باید بعد از بهبودی ، آن روز را قضا کند وکفاره بر او واجب نیست ، اما اگر بیمارى تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشت قضا از او ساقط مى گردد وباید براى هر یک روز ۷۵۰ گرم نان یا ماکارونی یا گندم وامثال آن را به یک فقیر فدیه بدهد .
وهمچنین صحیح نیست روزه از انسان سالمى که ترس بروز بیمارى را داشته باشد چه رسد به این که یقین به بروز بیمارى داشته باشد.
واما بیمارى که روزه براى او ضرر ندارد باید روزه بگیرد ، و روزه اش صحیح است.

پاسخ: اگر به مدت شش ماه در یک سال مسافر باشد و هر ماه حد اقل ده روز مسافر باشد هر چند با دو مسافرت که همین فرض سوال است، کثیر السفر خواهد بود و در تمام سفرها نمازش تمام و روزه اش صحیح است.

پاسخ: کفاره لازم نیست.

پاسخ: مانع از آن نیست، و مکلَّف می تواند به جای قربانی روزه بگیرد.

پاسخ: استغفار کنید و روزه صحیح است.

پاسخ: در فرض سوال که در طول شش ماه ماهانه ۱۰ روز یا بیشتر در مسافرت است یا اینکه مجموعا در طول شش ماه ۶۰ روز در مسافرت است، کثیر السفر است و در تمام سفرها نمازش تمام و روزه صحیح است.